Seymour Duncan Parallel Axis Trembucker 3 (PATB-3) ve 1N (PATB-1N) İncelemesi

Seymour Duncan Parallel Axis Trembucker 3 (PATB-3) ve 1N (PATB-1N) İncelemesi

Seymour Duncan cidden en kafa humbucker üreticim. Ama sayelerinde çok kıl bir ikilemde kaldım. Rahatsız edici veya kötü değil, ama kıl. Nasıl mı? Bahsedeceğim…

Öncelikle PATB-3’ten biraz bahsedeyim. Bu manyetik, usta gitarist ve müzik adamı Blues Saraceno (“Seraseno” diye okunur) için tasarlanmış bir model. Tanıyanlar biliyorlardır zaten Blues Saraceno ilk solo albümünü yayımladığı yıllarda Ibanez RG 550 kullanırken daha sonraları kendi imzalı Yamaha’larını tercih etmiştir ve bu gitarları HSH ve HH yapılıdır. Tek kelime ile özetlersek; süperstratlar. Ergonomik ve/veya dönemsel nedenlerle (veya sebebi her ne ise) bu tür floyd rose tremololu süperstratları tercih eden Saraceno tonal olarak ise eskinin klasik PAF humbucker tonlarını çok seven de bir adamdır. Bu tür bir ton arayışı içinde Seymour Duncan’a gelir. Akabinde doktor (Seymour Amca) teşhisi koyar; kronik PAFoloji ile birlikte seyreden Floydius Rosa. İlacı için denemeler yapılır; o şırınga senin, bu bobin teli benim derken aranan deva bulunur, tahmin edeceğiniz üzere o çarenin adı kemoterapi değil PATB-3’tür (aslında adı çok cins, “parallel axis trembucker” adlı filmin 3.bölümü gibi). Geyik bir yana haydi teknik özelliklerine bir bakalım;

Bobin Teli: 42 AWG

Bacak Tipi: Kısa

D.C. Direnci: 9,8 K Ohm (bendeki 8,98K)

Rezonans Tepe Değeri: 6 KHz

EQ: 6 / 3 / 6 (bas-orta-tiz)

Mıknatıs Türü: Alnico 5

Manyetik ilk bakışta “Bu nasıl bir şey ola ki?” etkisi yaratıyor kimilerinde. Dahası sadece görünüşünden dolayı sevmeyen insanları da biliyorum. Evet, alışılmışın az biraz dışında görünen bir humbucker. 12 tane kutup başına sahip ve bunlar doğrudan telin altına gelmiyorlar, her telin iki yanına denk gelerek daha az tel çekme yaratıp, daha fazla ses uzaması sağlıyor, en azından üreticinin vaadi böyle. Ayrıca karkas olarak da daha köşeli hatlara sahip (bu arada, muhtemelen formu yüzünden her humbucker çerçevesine uymayabileceğinden bu çerçeveler manyetikle beraber ücretsiz geliyor). Ancak şunu söyleyeyim, tipi yüzünden bu manyetikten uzak kalanlar nelerden mahrum kaldıklarını hiç bilmiyorlar. Bu manyetik çingene pembesi olsaydı, üzerinde “ben hırboyum” diye yazsaydı bile tercih ederdim :) Nedenine gelince… 

Hiç sevmediğim bir tabir vardır “Her yola gelmek” diye. Gitar ortamlarında da duyarsınız, “bir kere gitar alıyorum, her yola gelen bir şey istiyorum” gibi, “her yola gelen amfi alacam kanki, hem metal çalcam, hem de pick floyd” gibi. Bana göre verzatilite veya çok yönlülük İsviçre çakısı gibi bir şeydir, arttıkça işlevlerin bireysel yetileri veya kendi başına yaptıkları işler pratiklikten çıkar, görece daha konforsuz hale gelir. İşte bu manyetikte tüm sözlerimi (bilemedin çoğunu) yutuyorum ve iddia ediyorum; her yola gelen bir humbucker var ise işte o PATB-3. Sevmeyene saygım olur elbette, o ayrı. Her gitarda da iyi gitmeyebilir, o da tamam. Ama bu manyetikte çok iş var. Bu manyetiği çok kısaca özetlemenin en iyi yolu fazla sarımlı, modern bir PAF olduğunu söylemek. 10K’nın az altında sarım değeri ile standart PAF klonlarından ayrılıyor. Özellikle Fleetwood Mac’ten ziyade hard rock filan çalıyorsanız, manyetik biraz daha fazla sarımı sayesinde ortamı güzelce toparlıyor ve dağılmadan/düzgünce overdrive tonlarına ulaşmanızı sağlıyor. Her ne kadar EQ değerleri Duncan’ın sitesinde orta frekans bölgesi çukur gibi verilse de (ki aslında doğru) aslında bana frekanslar itibariyle oldukça dengeli geldi. Baslar alnico 5 sayesinde gergin, net ve ileri doğru. Orta frekanslar, biraz daha geride ama belki de taktığım gitardan kaynaklı (Maun sap ve gövdeli Hantuğ Titania) kulak tırmalamaz halde, tertemiz orada. Tizler gayet net, gayet temiz. Manyetik 7,5K’lık PAF klonlarına göre çok az bile olsa daha baskılanmış (compressed). Asla tuşe hassasiyetini bozacak, tadınızı kaçıracak kadar değil, ki şu meşhur aktif  manyetik markasını sevmememdeki yegane sebeplerden birisidir. Drive arttıkça da temizliği ve notasal ayrım duyumu hala gayet iyi. Bu sebepten daha da çok seviyorum. Kulağa geliş itibariyle sıcak bir tarafı var (warm yani) ama diğer taraftan net de alet. Çok parlak demiyorum ama net. Daha önceden yazdığım Seymour Duncan Custom Custom incelemesinde belirttiğim bazı şeylerden oldukça farklı. Ama bu da çok güzel. Ama CC için yazdığım Satriani-vari melodik şeyleri çalmaya uygunluk (Always with me… ‘yi düşünün) PATB-3’te de var. CC’dan çok farklılar tepki olarak, duyum olarak ancak PATB-3 ile de Satriani-vari melodik pasajları tatlı tatlı çalabilirsiniz. Dahası elimdeki Titania’yı 1-2 ses pese çekip, ultra hi-gain tarafında dolaşınca yüreklere korku salacak “jınjın” işlerini de gayet güzel yaptığını da gördüm, hatta kaydı var. Siz bu satırları okurken kendi yutup sayfama yüklemiş olurum (http://www.youtube.com/nienturi ) sanıyorum. 

Diğer taraftan manyetiği böldüğünüzde de oldukça güzel, biraz twangy, biraz tele-vari tek sarımlı tonları da alabiliyorsunuz. Biliyorsunuz her humbucker’ın split tonları o kadar da güzel olmuyor ki biraz sonra PATB-1n’i anlatırken bahsedeceğim. Ama bunun tek bobinli tonları cidden işe yarar. Eğer PATB-3’ü gitarınıza takarsanız bu işlevini sakın atlamayın. PATB-3, ayrıca, tuşe hassasiyeti ve artikülasyonlar anlamında da çok başarılı, bir kez daha vurgulamam lazım.

Gelelim PATB-1n’ye… Bu manyetik PATB-3, PATB-1 veya PATB-2 Distortion’ın kalibre edilmiş sap versiyonu olarak düşünülebilir. Katalog bilgileri şöyle;

Bobin Teli: 42 AWG

Bacak Tipi: Kısa

D.C. Direnci: 7,5 K Ohm (bendeki 7K)

Rezonans Tepe Değeri: 6,9 KHz

EQ: 5 / 4 / 7 (bas-orta-tiz)

Mıknatıs Türü: Alnico 5

Bu manyetiği iki humbuckerın arasında bir yerlerde diye çok kabaca özetleyebilirim sanırım; Duncan ’59 ve Jazz. Bana denediğim gitarla, girdiğim amfi ve amfi modelleme yazılımlarında ‘59’un Jazz ile çocuğu diye düşündürdü. Öncelikle oldukça net bir humbucker. Jazz kadar değil ama 59’dan daha net. Orta frekanslar da, dedim ya belki de gitardan kaynaklı, hem Jazz, hem de 59’dan az biraz daha fazla. Ancak iki ana sebep yüzünden çok sevemedim bu manyetiği; ilki split tonunu pek sevmedim. Hatta eskiden aldığım tonu tekrar düşününce (Duncan Pearly Gates vardı) hiç sevmeyip, eski manyetiğimi çok aradım desem yeri. 5 yönlü seçici anahtarı 4. konumuna (sap split + orta) gayet iyi, ona lafım yok ama tek başına split tonunu sevmedim, sevemedim – eski manyetiğimi çok aradım. Kötü değil ama Pearly Gates'in split tonu daha bir Strat-variydi, o yüzden daha güzeldi. Diğer sevemediğim yönü ise, aslına bakarsanız, daha da kişisel, sapta bazen, bazı gitarlarda bu kadar net bir manyetik aramayabiliyorum. Hani kırılmamış amfi tonlarında netlik iyi hoş da bazen şunu az daha sarıp güçlendirmiş olsaydınız olacakmış diye de düşünmüyor değilim. Gerçi resmi olarak 7,5K değerinde olsa belki daha fazla beğeneceğim ama bendeki multimetre ile 7K okuyorum ki nispeten düşük bir değer. Kötü bir manyetik ASLA değil ama sap manyetiğinden aradığım şey tam olarak bu değil sanırım. En azından her zaman veya her gitarda değil. En azından 8 K Ohm gibi olsa işte...

 

Gelelim bu manyetikleri kime önerebileceğime; elinde floydlu veya fender cinsi tremololu gitarı olan ve hemen her türlü rock, blues, metal, shred çalanlar, elindeki tek gitarıyla çeşitli müzik türlerini icra edenler, Blues Saraceno gibi “honk” soundunu sevenler, split mplit – volüm ton ayarlarıyla çok geniş bir yelpazede ton yaratma peşinde olanlar, “beni her ay bir manyetik denemek zorunda bırakma arkadaş” diyenler, güçlü PAF köprü tonlarını sevenler, normal kutup başlarına sahip humbuckerları sevmeyenler, Blues Saraceno hayranları… Sap için çok ısrarcı olamam ama köprüyü ıskalamayın, benden söylemesi.

Not 1: Yazımın başında “kıl” demiştim. Eğer unutmayan varsa nedenini de yazayım. Bu manyetiğe kadar Custom Custom favori standart üretim köprü humbucker’ımdı. Şimdi bir de PATB-3 çıktı ve ÇOK mu ÇOK sevdim. Ama CC’ı da hala seviyorum. Hangisini seçeceğim, kolay ve zor; kolay çünkü PATB-3’ü seçeceğim. Zor, zira CC’a veda etmek zor. Ciddi bir ikilem, kıl tarafı da bu. Galiba başka bir 6 telli ve humbuckerlı gitara daha ihtiyacım var, köprüsüne Custom Custom koyabileceğim :)

Not 2: Bu manyetikle tanışmama vesile olan, sevgili üstadım Mehmet Barlo’ya ayrıca teşekkür etmek istiyorum. Sayesinde tanıştığım en güzel manyetiklerden birisi budur.